Aangekomen!

Hallo!!

Hier ben ik weer terug op mijn blog, maar dit keer wel aan de andere kant van de wereld!

Ik ben goed aangekomen! Zondag ben ik vertrokken in Zaventem, eerst een korte vlucht naar Londen. Daarna overstappen op Air New Zealand naar Hong Kong. De Kiwis zijn echt wel supergek van rugby, zelfs het veiligheidsfilmpje van Air NZ was volledig in het thema rugby. 't Zat wel goed ineen hoor, daar niet van. Zo krijgt een oud vrouwtje bv. haar bagage niet in de 'overhead lockers' en dan nemen twee spelers haar zo vast zo ze duwen haar omhoog om haar tas erin te krijgen. De piloten dat is dan de nationale coach en zijn assistent, er komt een speler vrij, een vrouw valt in zwijm en de zuurstofmaskers komen uit het plafond, en zo nog allemaal dingen... Air new zealand heeft zelfs een soort van hun vliegtuigen helemaal zwart geschilderd ('t zijn hier niet de rode duivels, maar de All Blacks, vandaar). In die eerste vlucht zat ik naast twee HongKongvrouwtjes, buiten het feit dat die hun voeten inspoten met een stinkend goedje zaten die stil en had ik er geen last van. In de luchthaven van HK was het echt om te stikken, supermegadoef, en daar zat er ook een vrouw te kotsen op t toilet, zeer wansmakelijk. Dan moest ik terug het vliegtuig op richting Auckland, deze keer zat ik naast een kerel die constant alcohol bestelde en dan maar de rest van de vlucht alcoholwalmen in mijn gezicht zat te blazen. Het laatste vliegtuig dan, van Auckland tot hier in Dunedin was er te veel aan, mijn knieën deden megapijn... Vraag me niet hoe dat komt... Ook op de vaste grond in Nieuw Zeeland, niets dan rugby, ieder reclamepaneel maakt er allusie op en de auto's rijden standaard met All Blacks vlagjes op hun dak, dus niet alleen als het match is, gewoon permanent...

Het huis waar ik zit is echt in orde, grote keuken, een groot terras, tis goe! We zitten hier met 8 in dit huis, waarvan eigenlijk maar 1 kiwi, de rest zijn: 2 Duitse meisjes, 1 Zuid Afrikaanse, 1 Koreaanse, een Braziliaan en een Palestijn. Iedereen is vriendelijk en ze zeggen dat ze als een familie leven, maar toch eten de meeste in hun eigen kamer, dus dat is toch wel vreemd. Het is ook gek hoe groot de turnover van de kamers is, zo na 2 weken, 3 maanden of 5 maanden vertrekken is doodnormaal... Ik denk dat ik dus ook veel passage zal zien komen in dit huis gedurende de 6 maanden.

Woensdag moest ik dan om vier uur naar mijn promotor. Dus ik was goed op tijd vertrokken en had het op tijd gevonden (het gebouw is toch wel wat verstopt). Dan vraag ik achter prof. Rades, en ze bellen hem en die secretaresse zegt zo: no? no? no, you are kidding me...
o-ow...
Prof Rades was dus naar de luchthaven gegaan! (ik kwam dinsdag om 4 uur toe).
Ik voelde mij al mega-ambetant. maar dan half uur later kwamen ze daar aan (met zijn drieën waren ze naar de luchthaven, en ze hadden zelfs zo een geprint papier met mijn naam op, want ze wisten dat ik hen niet ging verwachten).Gelukkig zei prof Rades meteen dat hij verkeerd was en de data had omgewisseld, hij had de dag ervoor een verjaardagsfeestje gehad, vandaar...

Vandaag hebben we dan verder het project besproken en nu moet ik meevolgen met een PhD van hier (Petra) in afwachting tot wanneer mijn granulaten hier zijn.

Ondertussen is het hier ook best warm, ik heb deze middag buiten gegeten. En wat voor kleren dat de mensen hier dragen... Ze zien er precies allemaal uit of ze naar de scouts gaan of op weg zijn naar de gymzaal (al zien ze ze er dan wel niet echt uit alsof ze veel sporten). Op blote voeten lopen, een soort pyjamabroek aandoen, zelfs iemand met echt pantoffels op straat, al geen probleem... echt bizar eigenlijk...

Morgenavond moest ik vrijhouden van de prof want ze gingen biertjes drinken met het labo.. waar hebben we dat nog gehoord? ;-)

Groetjes uit Kiwiland!