Quarantine Island
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
11 December 2011 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Hallo!
Ik ben net terug van een zeilweekend en redelijk moe eerlijk gezegd!
Vorig weekend was het paradeweekend. Op zaterdag was er de Graduation Parade onder andere van de school of pharmacy. Ze zijn hun Schotse roots hier niet vergeten, want de doedelzakken liepen voorop! Best wel grappig om te zien eigenlijk, de straat werd afgezet enal! Zondag was het Kerstparade, maar het was wsl de minst kerstachtige parade die ik ooit gezien heb! Alle kinderen droegen trouwens zonnehoedjes om de parade te bekijken! Zondag was er niet zo heel veel wind en heb ik Ingrid (kiwi) leren trapezen in 4.20, beetje aan lij zitten en wat prutsen met het zeil. Ze vond het zeer leuk en kon het best goed.
De rest van de week ging zijn gewone gangetje, we hebben gequizt, afscheidsdineetje (constant hier, maar deze keer komt de persoon wel nog terug naar Dunedin na de vakantie)… Ik ben niet naar de zumba geweest, omdat er iets geks is met mijn rug, een rare pijn. Vrijdagochtend ben ik dan toch maar naar de dokter geweest omdat ik toch graag mee wilde met het zeilweekend. Ik werd naar de School of Physiotherapy gestuurd. Daar riepen ze rap een prof en die vroeg zo: ooooooh dus het doet pijn als je slaapt, niest en diep inademt? Fantastisch!!!! Dan deed zo wat bewegingen met mijn schouders en zei ze: Prachtig! Hunk? En dan vroeg ze of ik aub mijn pijn kon bijhouden tot maandag en maandag dan het onderwerp zijn van het examen van een laatste-jaarsstudente. Dat was ok voor mij, de pijn is er nog steeds vandaag, dus morgen examensubject spelen!
Vrijdagnamiddag begon dat het zeilweekend naar Quarantine Island. Dat eiland is als quarantaine gebruikt van 1863 tot 1924 voor mensen met besmettelijke ziekten. Toch lagen er maar 72 mensen begraven op het kerkhof… De zeiltocht van het clubhuis tot aan het eiland, was fantastisch. De zon zat uit, er was veel wind… Gelukkig dus dat ik Ingrid had leren trapezen want we moesten de 12 km opkruisen en ze heeft dus de hele weg gehangen. Wel vervelend in Otago harbour is dat er een muur in het midden staat, waar je dus niet over kunt met laagtij, dus je moet heel veel overstag gaan. Aangekomen op het eiland hebben we de lodge verkend: echt zonder zever: plastieken matrassen! ;) maar ze waren wel groot genoeg voor het bed. We hebben ook hamburgers gegeten (beste eten na zeilen!) op de typische kiwi-manier: met rode biet, ze leggen hier altijd rode biet op de hamburgers!
De volgende dag zijn we naar zo een zandbank gevaren, het was laagtij dus die lag boven water. Dan hebben we op de zandbank cricket gespeeld! Met wetsuits, zwemvesten, en ik ook trapeze, was wel echt grappig! Verder hebben we kokkels opgegraven. Moet een grappig zicht geweest zijn: in het midden van de haven zo mensen die cricket spelen op een zandbank in het midden van het water! Daarna zijn we verder gevaren naar Macandrew Bay om te eten. Daarna zijn de plannen eventjes veranderd. IN plaats van terug naar Quarantine Island te varen moesten we terug naar de club varen. Vandaag, zondag, zou er namelijk teveel wind zijn. We hebben ook bemanning gewisseld en ik vaarde nu samen met iemand die eigenlijk nog nooit 4.20 had gevaren. Maar ok. Het was voor de wind terugvaren met inkomend tij (wind en stroom uit zelfde richting). Een vervelend puntje: mijn roer kwam steeds omhoog. Twas niet zo simpel en ik moest vaak terug zo wat halve wind draaien om mijn roer weer naar beneden te klappen. Plots zegt mijn fokkemaat: ja euh we moeten wel aan de andere kant van de muur zijn… Ik had die muur totaal niet gezien en kon ook niet echt meer een kant op (roer omhoog aja…) dus het laatste wat ik riep was F#CK! En “centerboard up!!!!!!!!”… Het klonk niet echt mooi maar we zijn erover geraakt en er liep geen water in de boot erna… fiejoeeeeew… Achteraf hoorde ik wel dat iederéén over de muur was gegaan, want eigenlijk waren we veel te uitgespreid over de haven..
Maar daarna dus gekapseist, echt op 200 m van de zeilschool… Grrr… dan de boot omgedraaid om recht te trekken, is me ook gelukt, maar de fokkemaat was link nergens te bespeuren. (achteraf zei hij dat hij wegdreef). Dusja daarna kregen we hem niet meer recht, wel zo lang mogelijk aan het zwaard blijven hangen. En dan ja, was mijn volgende idee, boot naar de zijkant zwemmen en als wij konden staan dan mast opheffen. Dat waren we al heel tijdje aan het doen tot er een motorboot aankwam (duurde echt lang, maar ik wist ook wel dat ze eerst de andere bootjes die achterkwamen gingen helpen). Uiteindelijk kregen ze hem ook niet recht met de motorboot… Toen ik de boot uiteindelijk weer binnen zag komen was de mast en het zeil in twee… :’( echt vort eigenlijk, we waren zo dichtbij… Khad het liever anders gezien, mjah… Was wel nog een boot met afgekraakte mast en kapot zwaard… en de meeste zijn eigenlijk niet al zeilend binnengeraakt… twas algemene chaos en ik denk dat de trainers ook wel heel hard verschoten waren. Ik had msh gewoon op fok moeten binnenvaren (we waren zeil naar beneden aan het doen tijdens de kapseis).. tja, tis gebeurd. (
Afgezien de materiële schade was het wel een leuk weekend. Zondag hebben we dan wat conservation work gedaan op het eiland, onkruid wieden en planten water geven, dat soort van dingen. Voor de rest spelen de kiwi’s blijkbaar dezelfde spelletjes als thuis: pang, Dr knobbel en ritme klaar heb ik zien spelen… ;-)
Groetjes uit een eigenlijk niet zo zomers Dunedin,
Margot
Ik ben net terug van een zeilweekend en redelijk moe eerlijk gezegd!
Vorig weekend was het paradeweekend. Op zaterdag was er de Graduation Parade onder andere van de school of pharmacy. Ze zijn hun Schotse roots hier niet vergeten, want de doedelzakken liepen voorop! Best wel grappig om te zien eigenlijk, de straat werd afgezet enal! Zondag was het Kerstparade, maar het was wsl de minst kerstachtige parade die ik ooit gezien heb! Alle kinderen droegen trouwens zonnehoedjes om de parade te bekijken! Zondag was er niet zo heel veel wind en heb ik Ingrid (kiwi) leren trapezen in 4.20, beetje aan lij zitten en wat prutsen met het zeil. Ze vond het zeer leuk en kon het best goed.
De rest van de week ging zijn gewone gangetje, we hebben gequizt, afscheidsdineetje (constant hier, maar deze keer komt de persoon wel nog terug naar Dunedin na de vakantie)… Ik ben niet naar de zumba geweest, omdat er iets geks is met mijn rug, een rare pijn. Vrijdagochtend ben ik dan toch maar naar de dokter geweest omdat ik toch graag mee wilde met het zeilweekend. Ik werd naar de School of Physiotherapy gestuurd. Daar riepen ze rap een prof en die vroeg zo: ooooooh dus het doet pijn als je slaapt, niest en diep inademt? Fantastisch!!!! Dan deed zo wat bewegingen met mijn schouders en zei ze: Prachtig! Hunk? En dan vroeg ze of ik aub mijn pijn kon bijhouden tot maandag en maandag dan het onderwerp zijn van het examen van een laatste-jaarsstudente. Dat was ok voor mij, de pijn is er nog steeds vandaag, dus morgen examensubject spelen!
Vrijdagnamiddag begon dat het zeilweekend naar Quarantine Island. Dat eiland is als quarantaine gebruikt van 1863 tot 1924 voor mensen met besmettelijke ziekten. Toch lagen er maar 72 mensen begraven op het kerkhof… De zeiltocht van het clubhuis tot aan het eiland, was fantastisch. De zon zat uit, er was veel wind… Gelukkig dus dat ik Ingrid had leren trapezen want we moesten de 12 km opkruisen en ze heeft dus de hele weg gehangen. Wel vervelend in Otago harbour is dat er een muur in het midden staat, waar je dus niet over kunt met laagtij, dus je moet heel veel overstag gaan. Aangekomen op het eiland hebben we de lodge verkend: echt zonder zever: plastieken matrassen! ;) maar ze waren wel groot genoeg voor het bed. We hebben ook hamburgers gegeten (beste eten na zeilen!) op de typische kiwi-manier: met rode biet, ze leggen hier altijd rode biet op de hamburgers!
De volgende dag zijn we naar zo een zandbank gevaren, het was laagtij dus die lag boven water. Dan hebben we op de zandbank cricket gespeeld! Met wetsuits, zwemvesten, en ik ook trapeze, was wel echt grappig! Verder hebben we kokkels opgegraven. Moet een grappig zicht geweest zijn: in het midden van de haven zo mensen die cricket spelen op een zandbank in het midden van het water! Daarna zijn we verder gevaren naar Macandrew Bay om te eten. Daarna zijn de plannen eventjes veranderd. IN plaats van terug naar Quarantine Island te varen moesten we terug naar de club varen. Vandaag, zondag, zou er namelijk teveel wind zijn. We hebben ook bemanning gewisseld en ik vaarde nu samen met iemand die eigenlijk nog nooit 4.20 had gevaren. Maar ok. Het was voor de wind terugvaren met inkomend tij (wind en stroom uit zelfde richting). Een vervelend puntje: mijn roer kwam steeds omhoog. Twas niet zo simpel en ik moest vaak terug zo wat halve wind draaien om mijn roer weer naar beneden te klappen. Plots zegt mijn fokkemaat: ja euh we moeten wel aan de andere kant van de muur zijn… Ik had die muur totaal niet gezien en kon ook niet echt meer een kant op (roer omhoog aja…) dus het laatste wat ik riep was F#CK! En “centerboard up!!!!!!!!”… Het klonk niet echt mooi maar we zijn erover geraakt en er liep geen water in de boot erna… fiejoeeeeew… Achteraf hoorde ik wel dat iederéén over de muur was gegaan, want eigenlijk waren we veel te uitgespreid over de haven..
Maar daarna dus gekapseist, echt op 200 m van de zeilschool… Grrr… dan de boot omgedraaid om recht te trekken, is me ook gelukt, maar de fokkemaat was link nergens te bespeuren. (achteraf zei hij dat hij wegdreef). Dusja daarna kregen we hem niet meer recht, wel zo lang mogelijk aan het zwaard blijven hangen. En dan ja, was mijn volgende idee, boot naar de zijkant zwemmen en als wij konden staan dan mast opheffen. Dat waren we al heel tijdje aan het doen tot er een motorboot aankwam (duurde echt lang, maar ik wist ook wel dat ze eerst de andere bootjes die achterkwamen gingen helpen). Uiteindelijk kregen ze hem ook niet recht met de motorboot… Toen ik de boot uiteindelijk weer binnen zag komen was de mast en het zeil in twee… :’( echt vort eigenlijk, we waren zo dichtbij… Khad het liever anders gezien, mjah… Was wel nog een boot met afgekraakte mast en kapot zwaard… en de meeste zijn eigenlijk niet al zeilend binnengeraakt… twas algemene chaos en ik denk dat de trainers ook wel heel hard verschoten waren. Ik had msh gewoon op fok moeten binnenvaren (we waren zeil naar beneden aan het doen tijdens de kapseis).. tja, tis gebeurd. (
Afgezien de materiële schade was het wel een leuk weekend. Zondag hebben we dan wat conservation work gedaan op het eiland, onkruid wieden en planten water geven, dat soort van dingen. Voor de rest spelen de kiwi’s blijkbaar dezelfde spelletjes als thuis: pang, Dr knobbel en ritme klaar heb ik zien spelen… ;-)
Groetjes uit een eigenlijk niet zo zomers Dunedin,
Margot
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
