Traag op gang

Hallo!

Hier zijn we weer. Het leven is hier precies nog niet echt op gang na de feestdagen. Ondertussen zijn de middelbare scholen en weer begonnen, maar de univ start pas terug eind februari. Zo is de zeilclub nog niet opnieuw gestart en zijn de zumba-lessen nogal beperkt. Enkel op maandag en dinsdag... ik heb wel al eens op maandag twee lessen na elkaar gedaan... ;)

Het weer weet ook niet goed wat het wil, vandaag is het bv. verdacht koud om zomer te zijn (14°C) en gisteren was het verdacht warm om Dunedin te zijn, je kon 's avonds nog met je Tshirt rondlopen??? huh?? dat is trouwens een misvatting van iedereen: iedereen denkt dat het zo warm is (wsl met Home and Away in gedachten), wel kleine teleurstelling: ik woon hier even dicht bij Australië als bij Antarctica... dusja...

We houden ons dus wat bezig met etentjes langs hier en langsdaar. Chinees NY wordt hier ook gevierd (compleet met burgemeester enal), maar het was echt superkoud en stormerig, dus de leeuwen zijn zelfs te midden van hun dans moeten vluchten en gaan schuilen.

Het project hier verloopt moeizaam, ik zie nog altijd niet wat ik moet zien, en zal het misschien ook gewoon niet zien, omdat het niet te zien is... we zien wel... :-) Ik heb wel een avond laat op de univ gebleven omdat ik in een schrijf-'zone' zat (zone van in 'tha zone'), hopelijk is het tweede artikel bijna klaar om op te sturen nu! Anyway, het was 22h en zeker dat ik nog niet de laatste aanwezige was!

Om toch goed actief te zijn ben ik precies wandelverslaafd aan het worden. Vorige week zaterdag ben ik met mijn flatgenote naar Heywards Point gereden, en gewandeld. Het uitzicht was mooi, de beklimming lastig. Afgelopen zaterdag ben ik gans de namiddag gaan trampen (zo noemen ze dat hier), ik heb vier paden aaneen geregen, vier uur onderweg, maar het was super. Het was zelfs helemaal niet saai om alleen te doen. Uiteindelijk heb ik een lift terug naar het appartement gekregen (na de vier paden, vanaf dan was het gewoon door de stad naar huis wandelen). Het was een ouder koppel, ik had chocolade mee (je kent mij met mijn suikerprobleem) en dus hebben ze kunnen genieten van Belgische chocolade. Toen we aan mijn huis kwamen gaf die man mij een kus (op de kaak natuurlijk) Wel dat is echt RAAR! Dat wordt hier totaal niet gedaan, dus ik dacht meteen: zeker afstammeling van Franse kolonisten! ;-)

Dit weekend is het Margot-travel... Mijn auto wordt volgeladen met medereizigers en ik stippel een ganse trip uit.. want dat doe ik graag. (ik heb echt mijn roeping gemist ;) )

Ik zal enkele foto's toevoegen van mijn wandelingen en volgende keer, zeker een uitgebreid verslag van ons tripje mét foto's!

Margot